Hey folks! It’s Friday, which means I finally have some time to post something—thanks to the weekend, my productivity savior! However, I’m totally unprepared, so let’s take a look at a lighthearted verse from Bhartrhari’s Vairagya Shatakam instead. Who needs prep when ancient wisdom can save the day? My guru taught me this, and I’d like to share it with you.

कलहः कदापि मास्त्विति कलितशरीरैक्ययोः शिवयोः ।
अहमस्म्यहमस्मीति प्राप्तः कलहो मम त्राणे ॥

अन्वयः – कलहः कदापि मास्तु इति कलितशरीरैक्ययोः शिवयोः “मम त्राणे अहम् अस्मि अहम् अस्मि” इति कलहः प्राप्तः।

शिवपार्वत्योः मध्ये कलहः मास्तु इति शरीरैक्यं कृतवन्तौ। परन्तु मम (इत्युक्ते भर्तृहरेः) रक्षणे अहम् अस्मि अहम् अस्मि इत्युक्ते अहं रक्षामि इति वचनेन कलहः जातः तयोः मध्ये इति भावः।

मह्यमिदं बहु रोचते। किमपि श्रीपतिमुपयुज्य लेखनीयमिति चिन्तना। रचयेयं कदाचित्।

The intent of this poem is truly beautiful. Having long admired Bhartrihari’s Niti Shatakam, it’s no surprise that I find this poem from the Vairagya Shatakam equally enjoyable!

Have a great weekend folks!