यदा मनश्शान्तिः नास्ति यदा शोको वा विषादो वा वर्तते तदा मम उपायः संस्कृतपठनं वा लेखनम्। अद्यापि विषादमनाः अहं लेखनम् आश्रयामि। अद्य भगवत्पादानां प्रश्नोत्तररत्नमालिकामधीये यत्रेमानि पठितानि –

“का प्रेयसी विधेया? करुणा दीनेषु, सज्जने मैत्री।”

Q: What should be nurtured with Love?
A: Compassion (towards the distressed), and friendship (with the virtuous).
— This line implies that true love or endearment lies in compassion and virtuous relationships.

“को मूकः? यः काले प्रियाणि वक्तुं न जानाति।”

Q: Who is dumb (speechless)?
A: He who does not know how to speak pleasant or appropriate words at the right time.
— The value of timely, kind speech is emphasized.

“को अलङ्कारः?शीलम्।”

Q: What is the true ornament?
A: Good character (śīla).
— Moral character is considered more precious than external adornments

“कस्य न शोकः? यः स्यात् अक्रोधः।”

Q: Who does not suffer sorrow?
A: One who is free from anger.
— A mind free of anger remains undisturbed and sorrowless.

These four Q&As captured my heart. I genuinely want to be free from anger, wear good conduct as my ornament, speak kindly—or stay silent—and show compassion to everyone, especially those who are suffering. I’ve come to realize that people who suffer often don’t talk about it . It’s up to us to notice that and respond with care.

I also realized that जनेषु दोषाः अधिकं भवन्ति परम् उत्तमगुणाः अपि भवन्ति। अस्माकं दृष्टिः दोषेषु वर्तते चेत् गुणाः न गोचरीभवन्ति। इदं पद्यं स्मरामि – “राजन्! सर्षपमात्राणि परिच्छद्राणि पश्यसि। आत्मनो मेरुमात्राणि पश्यन्नपि न पश्यसि।।”

श्व आरभ्य यावच्छक्यम्अन्येषु गुणान् द्रष्टुं प्रयते दोषान् वीक्ष्यापि अनभिज्ञतां प्रदर्शयामि मम चित्तशान्त्यर्थम्।अत्र सफलता प्राप्यते वेति काल एव दर्शयेत्।

शुभं भूयात् सर्वेभ्यः।